Tabutta rövasata

could be considered good in 1996 and promising back then, but for now it's a lil bit overrated , except performance of Ugurlu..

Yapay diyaloglar, kötü seslendirme, flash tv ayarinda amator oyuncular, gereksiz kisa planlar, manasiz kamera açilari, duygu somurusu, karikaturize loser tipleme (ahmet ugurlu) gibi eksiklikleri olan iyi bir film.

01 Agustos 08 & gercekci bir anlatim, mukemmel oyunculuk ve "tabutta rovasata" yapmanin imkansizligi....

Derviş Zaim'in en iyi filmi olduğu kesin. Diyalogların ve oyunculukların da üst seviyede olduğu görülüyor. Hikaye belki biraz derli toplu olabilirmiş gibi geliyor karakterlerin arasındaki ilişkiler daha iyi kurulabilirdi belki. Fakat yine de sinemamızın en iyi ilk filmlerinden birisi belki de en iyisi.

its a good movie for turkey cinema

Yoksulluk, Fakirlik, Evsiz, Kahvehane, uyusturucu müptelasi, açlik, rumelihisari, tavuskusu, içki, araba çalmak

19.2.15

ama arkadaşlar iyidir

it was totally amazing movie

ayşen aydemir türk sinema tarihinin en duru oyunculuğunu sergilemiş.

Hiçbir şeyi olmayan birinin bile kaybedecek çok şeyi vardır. Konuştuğum herkesin önerdiği bir filmdi arşa çıkan beklentileri karşılamasa da aşırı kaliteli bir film olduğunu söylemeli. Ahmet Uğurlu, Ayşen Demir mükemmel bir göz şöleni sundu. Tek eksik noktası sinematografik olarak tatmin edici olmaması fakat çok düşük bütçeyle çekilmiş bu film olur o kadar.

The filmmaking is rather terrible, but the scenes with peacocks in them alone are worth the price of admission.

Has echoes of LEAVING LAS VEGAS in its navigation of a seedy street-life of self-destructive characters, though this is a further devolution into griminess that VEGAS couldn’t touch – its splintered narrative, further exacerbated by choppy storytelling, makes this a difficult watch, but its vivid creation of its world (you can almost smell the despair at times) certainly leaves a mark, along with Ugurlu’s sad, waifish evocation of the lead character.