Gelin

Anadolu irfanını(!) inanılmaz güzel tahlil edip eleştirmiş, yer yer didaktikliğe kaçmış olsa da ucuz şeytanlaştırma yöntemiyle kötü karakterler yaratmak yerine zaafları ve sosyolojik özürlerinden ötürü edilgen bir şekilde kusurlu hale gelmiş karakterler tasvir etmesi sayesinde yerli sinema külliyatında sivrilen bir yere sahip olmuştur. Kesinlikle ilk on değilse de gelmiş geçmiş en iyi yirmi türk filmi arasındadır.

The film has many values; it depicts the greed in men very well; the ignorant and uneducated class's ambitions to climb up, exploitation of women's labour, migration from rural areas to cities, the lack of cultural capital while earning money, etc. However, the acting is not good. Ali Şen and Aliye Rona, the grand parents ,are very very good and Kahraman Kıral, the child actor, is also good but Hülya Koçyiğit is terrible in her portrail of a rural mother with a huge burden.

Turk sinemasinin en iyi ilk 5-10 filminden biri sahsimca.