Anons

24 mart @ant w aliye tam bir ercan kesalvari

"Olayların kadraj dışında gelişmesi ya da Kameranın asıl odaklanması gerekene dönük olmaması", bolca sabit kamera kullanımı, donuk oyunculuklar falan Mahmut Fazıl'ın imza stili sanırım. Filmde eksik olan şeyler var, genel bi tatminsizlik hissiyle bitiyor, İskandinav esintisi (esinlenmesi!) taşıdığıyla ilgili genel görüşe de katılıyorum. Ama dönem atmosferini yaratmadaki başarısı ve enfes görüntü yönetmenliği ile yine de kötü film değil bence.

Önceki iki filmine göre çok daha oturmuş bir hikaye ve daha iyi çalışılmış bir film. Sahnelerin sakinliği, karakterlerin birbiriyle iletişimi ve kameranın kurulumu genel hatlarıyla gayet iyi. Oluşturduğu durum komedisi tabanını da sağlam buldum. Durumun absürtlüğü ve karakterlerin etkileşimini gündelik hayatın çok özel bir duruma müdahale gücü üzerinden iyi göstermiş bence Mahmut Fazıl Coşkun. Hiç de fena değil bu film.

Bazı sahneler gereksiz uzatıldığı için izleyiciyi sıkıyor. Filmin verdiği mesajı almak için bu kadar uzamasına gerek yok bence.

S

Kopya, numaraci ve sahte. Yonetmen Andersson tarzi "dead-pan" ya da Suleiman tarzi duraganligi kullanarak absurd/trajikomik bir darbe hikayesi yaratmak istiyor. Fakat film kulturumuzun darbeyi bile basaramayacak kadar vasat, gunluk dusunen, nepotist, kisaca Batililasamamis olmasini elestiriyor. Gayet profesyonelce amaclarina ulassalardi, darbecileri elestirmeyecek miydik yani? Askerlerin herseyi kabullenip Norvec'teymiscesine kurallara saygili davranmasi da ayri bir hayal dunyasi. Rezillik.

Türk sinemasının en iyi atmosfer filmlerinden. İçeriği de biraz daha doldurabilseymiş...

Filmin karanlık atmosferini ve tekinsiz halini sevdim. Ama radyo istasyonuna girdikten sonra ironi dozu gereksizce arttı ve bir şey olmayacağı artık anlaşıldıktan sonra da(ekmek arabası şöförü bile alamanya muayenesinden geçememiş) filme olan ilgim azaldı. Yine de hatırlanacak bir film olacağını düşünüyorum.

7.5

25. Adana Film Festivali.